Hectiek en herinneringen
Door: Marsha
Blijf op de hoogte en volg Herman en Marsha
10 Juni 2014 | Mexico, Mérida
Dinsdagochtend vroeg hier in Mexico.
Gister onze eerste dag in de auto gehad. Een intensieve, hectische, maar ook prachtige en indrukwekkende dag.
'S ochtends om 9 uur zou de auto bezorgd worden bij het hotel. Nou welkom in Mexico want dat gebeurde dus mooi niet.
Na een aantal telefoontjes met het verhuurbedrijf en ruim 'n uur later werd duidelijk dat ze ook zeker niet van plan waren de auto te bezorgen en dat we maar richting huurkantoor worden.
Daar aangekomen bleek men alleen maar Spaans te kunnen en het huren van de auto moest geregeld worden met tussenkomst van het hoofdkantoor.
Gelukkig waren we niet de enige, kort na ons kwamen er meer Nederlanders binnen met hetzelfde probleem.
Voordat we de auto kon pakken was het al 12 uur en waren we nog steeds mudden in Cancun.
Tweede uitdaging: Cancun uitkomen. Zonder navigatie een behoorlijke opgave.
Toen we op een zandpad terechtkwamen maar weer omgedraaid want dat kon niet de goede weg zijn.
Uiteindelijk op de mex 180 beland en gekozen voor de binnendoor versie.
Super mooi, wat een beleving. Afgelegen dorpjes, hutjes langs de weg en armoede, heel indrukwekkend.
Minder prettig waren de enorme topes (een vluchtheuvel maar danwel vel hoger)
Na een uur of 2,5 rijden aangekomen in Vallodid, waar we de Cenote Zaci bezocht hebben.
Eerst super fijne sandwiches gegeten en toen de Cenote in. Een Cenote is een 'meer/poel' onder de grond in een grot.
Erg bijzonder en indrukwekkend, zwemmen kon maar gezien de kleur van het water hebben we dat maar even niet gedaan.
Eigenlijk hadden we de Cenotr Samuka in Dzitnup nog willen bezoeken maar ook dat dit aardig ver van de weg was en we al behoorlijk vertraging hadden dat maar niet gedaan.
Vervolgens weer de auto in en richting Citzen Itza.
Daar aangekomen bleek deze al gesloten te zijn. Wat vervolgens gebeurde was super vet. Mexicanen zijn erg aardig en behulpzaam. Dus torn we uitlegde dat we helemaal vanuit Nederland kwamen en op doorreis waren mochten wij onder privé begeleiding naar binnen.
Super gaaf, wij waren praktische de enige toeristen. Terwijl er normaal hordes rondlopen, denk aan Efteling taferelen.
En daar stonden we dan, alleen met een bewaker voor dat imposante bouwwerk, super gaaf!
Klein rondje langs de andere gebouwen gelopen en uitgekomen bij het meer waar ze vroeger mensen offerden, heel raar en bizar idee.
Daarna weer snel naar de auto en de trip vervolgd we wilden immers graag voor donker in het hotel zijn.
Toen we de snelweg opdraaiden wat de tank nog een kwart vol, echter zijn de snelwegen hier praktisch uitgestorven. Kilometers kang ben je e enige auto.
En de eerste benzinepomp was 80km verder op.
Niet zo heel erg ware het niet dat de benzinemeter een duikvlucht maakte. En die benzinepomp kwam maar niet, ik denk dat we beiden nog nooit zo bij zinn geweest een pomp te zien.
Met een volle tank Merida binnengereden en het aardig snel ons hotel gevonden. We zitten hier in het Maison del Embajador. Een prima klein kneuterig hotelletje in het midden van de stad.
Na een verfrissende duik in het zwembad op de binnenplaats aan de overkant bij Tratto heerlijke Italiaanse pizza gegeten.
Wat genieten op een binnenplaats tussen de Mexicanen. Het besef wat we diendsg allemaal gezien en meegemaakt hebben. Ondanks de hectiek prachtige herinneringen :-)
Gister onze eerste dag in de auto gehad. Een intensieve, hectische, maar ook prachtige en indrukwekkende dag.
'S ochtends om 9 uur zou de auto bezorgd worden bij het hotel. Nou welkom in Mexico want dat gebeurde dus mooi niet.
Na een aantal telefoontjes met het verhuurbedrijf en ruim 'n uur later werd duidelijk dat ze ook zeker niet van plan waren de auto te bezorgen en dat we maar richting huurkantoor worden.
Daar aangekomen bleek men alleen maar Spaans te kunnen en het huren van de auto moest geregeld worden met tussenkomst van het hoofdkantoor.
Gelukkig waren we niet de enige, kort na ons kwamen er meer Nederlanders binnen met hetzelfde probleem.
Voordat we de auto kon pakken was het al 12 uur en waren we nog steeds mudden in Cancun.
Tweede uitdaging: Cancun uitkomen. Zonder navigatie een behoorlijke opgave.
Toen we op een zandpad terechtkwamen maar weer omgedraaid want dat kon niet de goede weg zijn.
Uiteindelijk op de mex 180 beland en gekozen voor de binnendoor versie.
Super mooi, wat een beleving. Afgelegen dorpjes, hutjes langs de weg en armoede, heel indrukwekkend.
Minder prettig waren de enorme topes (een vluchtheuvel maar danwel vel hoger)
Na een uur of 2,5 rijden aangekomen in Vallodid, waar we de Cenote Zaci bezocht hebben.
Eerst super fijne sandwiches gegeten en toen de Cenote in. Een Cenote is een 'meer/poel' onder de grond in een grot.
Erg bijzonder en indrukwekkend, zwemmen kon maar gezien de kleur van het water hebben we dat maar even niet gedaan.
Eigenlijk hadden we de Cenotr Samuka in Dzitnup nog willen bezoeken maar ook dat dit aardig ver van de weg was en we al behoorlijk vertraging hadden dat maar niet gedaan.
Vervolgens weer de auto in en richting Citzen Itza.
Daar aangekomen bleek deze al gesloten te zijn. Wat vervolgens gebeurde was super vet. Mexicanen zijn erg aardig en behulpzaam. Dus torn we uitlegde dat we helemaal vanuit Nederland kwamen en op doorreis waren mochten wij onder privé begeleiding naar binnen.
Super gaaf, wij waren praktische de enige toeristen. Terwijl er normaal hordes rondlopen, denk aan Efteling taferelen.
En daar stonden we dan, alleen met een bewaker voor dat imposante bouwwerk, super gaaf!
Klein rondje langs de andere gebouwen gelopen en uitgekomen bij het meer waar ze vroeger mensen offerden, heel raar en bizar idee.
Daarna weer snel naar de auto en de trip vervolgd we wilden immers graag voor donker in het hotel zijn.
Toen we de snelweg opdraaiden wat de tank nog een kwart vol, echter zijn de snelwegen hier praktisch uitgestorven. Kilometers kang ben je e enige auto.
En de eerste benzinepomp was 80km verder op.
Niet zo heel erg ware het niet dat de benzinemeter een duikvlucht maakte. En die benzinepomp kwam maar niet, ik denk dat we beiden nog nooit zo bij zinn geweest een pomp te zien.
Met een volle tank Merida binnengereden en het aardig snel ons hotel gevonden. We zitten hier in het Maison del Embajador. Een prima klein kneuterig hotelletje in het midden van de stad.
Na een verfrissende duik in het zwembad op de binnenplaats aan de overkant bij Tratto heerlijke Italiaanse pizza gegeten.
Wat genieten op een binnenplaats tussen de Mexicanen. Het besef wat we diendsg allemaal gezien en meegemaakt hebben. Ondanks de hectiek prachtige herinneringen :-)
-
10 Juni 2014 - 15:35
Ingrid:
Wat fijn dat jullie zo genieten.. Veel plezier schatten!!! xxx jullie 3 vriendjes -
10 Juni 2014 - 19:25
Pap:
Lastig zo'n huurverhaal, maar jullie rijden en ik denk de les geleerd om maar wat meer te tanken.
Wel prachtige plekken, zeker Citzen Itza geweldig al je het zo nog kunt bezoeken en geen last hebt van toeristenen. -
11 Juni 2014 - 04:16
Herman En Marsha De Groot:
Hi ing, wat een lief berichtje. Doen we zeker :) alles ok daar? Xx voor alle 3 onze vriendjes -
11 Juni 2014 - 04:17
Herman En Marsha De Groot:
Hi pap, dat zeker we rijden en aardig kilometers want de bewegwijzering is hier waardeloos. Haha ja maar met soms om de 150 km een pomp blijft het lastig.
Citzen Itza was op deze manier absoluut geweldig, super bijzonder om daar helemaal alleen rond te lopen! -
13 Juni 2014 - 10:27
Ingrid:
Hier alles toppie :-)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
