The only way is up
Door: Marsh
Blijf op de hoogte en volg Herman en Marsha
13 Augustus 2015 | Indonesië, Sanur
00:45 ging de wekker vandaag. Heerlijke tijd! Haha maar alles voor het goede doel. Tijd voor de beklimming van de Gunung Batur (ofwel de Batur vulkaan). Zelf wilde ik heel graag de Gunung Agung op maar dat raadde iedereen af, nu ik dit schrijf begrijp ik waarom (2x zo zwaar als de Batur en die was al heftig).
Om half 2 zaten we bij de receptie klaar en werden we opgepikt door onze gids. Ons groepje bestond uiteindelijk uit1 gekke/grappige gids, 6 Duitsers van onze leeftijd en wij 2. In het donker een kleine 2 uur naar de Batur gereden.
Scherpe bochten, heavy hellingen en gaten in de weg alom. Volgens de gids konden we nog wel even slapen maar dat lukte niemand in dit busje.
Bij de Batur aangekomen ontvingen we allemaal een klein rugzakje en een lampje voor op het hoofd. Plassen in de bosjes en gaan.
Het eerste stuk ging door het regenwoud,heel vreemd in het donker want je hebt geen idee waar je bent. Al snel ging het pad steil omhoog en begon het zwaar te worden, ik was ook nog eens mijn pufjes vergeten dus de gids werd een beetje bang van mijn ademhaling. Hem verzekerd dat het goed ging en door. Vreselijk wat zwaar. Het pad ging 2 uur lang steil omhoog, losse keien en helemaal niks zien.
Zweten als een gek en maar dom door gaan.
Soms achterom kijkend en dan een hele rits met lampjes verspreid over de helling zien van mensen die ook omhoog klimmen.
Gelukkig ruim op tijd boven op de vulkaan. Wat smaakt een cola dan heerlijk!
Na de cola was het tijd om eieren te koken, deze gaan in een sinaasappelnet een gat in de vulkaan in. De stoom die omhoog komt is zo heet dat de eieren binnen 10 minuten gekookt zijn. Foto's maken is onmogelijk want de stoom is zo heet dat alles beslaat (je bent zelf al gelijk klammig).
Ondertussen was de gids ontbijt aan het maken en thee zetten. Boven op de vulkaan was het overigens enorm koud.
Om kwart over 6 begon het grote spektakel: zonsopkomst! Wauw wat mooi, heel gaaf om te zien.
Het gaat hier enorm snel, eerst zie je een gouden lijn en dan hups de zon. Prachtig uitzicht op de Agung vulkaan en het dal. Een aantal gave foto's gemaakt en alle twee enorm genoten. Een once in a lifetime experience. Onmogelijk het gevoel te beschrijven als je boven op zo'n vulkaan staat.
Helaas kwamen de wolken enorm snel op en was het snel gedaan met het uitzicht. Omdat er ook nog eens stoom uit de krater kwam (de vulkaan is nog steeds actief en volgens mij in 2000 voor het laatst uitgebarsten) hebben we niet echt in de krater kunnen kijken. Op 1 moment trok het heel even op en zag je de andere kant van de krater maar dat was minimaal.
En ja toen moesten we nog terug naar beneden. Omdat het nu wel licht was zagen we nu pas hoe waanzinnig het pad was dat we hebben afgelegd. Maar goed dat dat de heenweg niet te zien was. Al glijdend en slippend naar beneden, ook weer een enorme toer. Wel een met prachtige uitzichten op de vallei en de uitlopers van de vulkaan. Vooral apart dat je nog steeds kunt zien tot hoever de lava bij de laatste uitbarsting is gekomen. Onze gids wis bij alles een verhaal of grap te vertellen, dat maakte de tocht ook erg leuk.
Onderweg nog iemand tegengekomen met een verdraaide knie, met een soort healing hebben ze haar weer opgelapt, heel apart.
Terug in het regenwoud konden we pepers eten (als je het sap en de zaadjes eruit haalt is het net paprika) en heeft de gids een enorme spin gevangen. Herman heeft deze ook nog even over zijn arm laten lopen (mij niet gezien).
Terug bij het busjes 5 minuten naar de hot springs bij de vulkaan gereden. Hier hebben we nog een uurtje rond gedobberd in het water en een gezond drankje en gebakken banaan gegeten (jammie!).
Was ergens geen luxe want iedereen stond door het zweet en was helemaal vies van het stof en zand op de vulkaan (bij de afdaling was het alleen maar zandwolken).
Super mooi plekje weer. De hot springs lagen aan het meer en de baden keken ook uit over het meer en de vulkaan, heerlijk warm water en relaxen.
Om half 12 weer terug het busje in naar het hotel. Iedereen was kapot en kon nu wel slapen in het hortende en stotende busje (als je maar moe bent).
Terug in het hotel lekker geluncht bij het zwembad en de heel middag op een bedje aan het zwembad gelegen. Even bijkomen van de trip en lekker doemelen in de zon.
We gaan zo nog even eten en dan maar slapen. Alle twee aardig kapot en enorm onder de indruk van deze intensieve maar prachtige vulkaantocht !
Om half 2 zaten we bij de receptie klaar en werden we opgepikt door onze gids. Ons groepje bestond uiteindelijk uit1 gekke/grappige gids, 6 Duitsers van onze leeftijd en wij 2. In het donker een kleine 2 uur naar de Batur gereden.
Scherpe bochten, heavy hellingen en gaten in de weg alom. Volgens de gids konden we nog wel even slapen maar dat lukte niemand in dit busje.
Bij de Batur aangekomen ontvingen we allemaal een klein rugzakje en een lampje voor op het hoofd. Plassen in de bosjes en gaan.
Het eerste stuk ging door het regenwoud,heel vreemd in het donker want je hebt geen idee waar je bent. Al snel ging het pad steil omhoog en begon het zwaar te worden, ik was ook nog eens mijn pufjes vergeten dus de gids werd een beetje bang van mijn ademhaling. Hem verzekerd dat het goed ging en door. Vreselijk wat zwaar. Het pad ging 2 uur lang steil omhoog, losse keien en helemaal niks zien.
Zweten als een gek en maar dom door gaan.
Soms achterom kijkend en dan een hele rits met lampjes verspreid over de helling zien van mensen die ook omhoog klimmen.
Gelukkig ruim op tijd boven op de vulkaan. Wat smaakt een cola dan heerlijk!
Na de cola was het tijd om eieren te koken, deze gaan in een sinaasappelnet een gat in de vulkaan in. De stoom die omhoog komt is zo heet dat de eieren binnen 10 minuten gekookt zijn. Foto's maken is onmogelijk want de stoom is zo heet dat alles beslaat (je bent zelf al gelijk klammig).
Ondertussen was de gids ontbijt aan het maken en thee zetten. Boven op de vulkaan was het overigens enorm koud.
Om kwart over 6 begon het grote spektakel: zonsopkomst! Wauw wat mooi, heel gaaf om te zien.
Het gaat hier enorm snel, eerst zie je een gouden lijn en dan hups de zon. Prachtig uitzicht op de Agung vulkaan en het dal. Een aantal gave foto's gemaakt en alle twee enorm genoten. Een once in a lifetime experience. Onmogelijk het gevoel te beschrijven als je boven op zo'n vulkaan staat.
Helaas kwamen de wolken enorm snel op en was het snel gedaan met het uitzicht. Omdat er ook nog eens stoom uit de krater kwam (de vulkaan is nog steeds actief en volgens mij in 2000 voor het laatst uitgebarsten) hebben we niet echt in de krater kunnen kijken. Op 1 moment trok het heel even op en zag je de andere kant van de krater maar dat was minimaal.
En ja toen moesten we nog terug naar beneden. Omdat het nu wel licht was zagen we nu pas hoe waanzinnig het pad was dat we hebben afgelegd. Maar goed dat dat de heenweg niet te zien was. Al glijdend en slippend naar beneden, ook weer een enorme toer. Wel een met prachtige uitzichten op de vallei en de uitlopers van de vulkaan. Vooral apart dat je nog steeds kunt zien tot hoever de lava bij de laatste uitbarsting is gekomen. Onze gids wis bij alles een verhaal of grap te vertellen, dat maakte de tocht ook erg leuk.
Onderweg nog iemand tegengekomen met een verdraaide knie, met een soort healing hebben ze haar weer opgelapt, heel apart.
Terug in het regenwoud konden we pepers eten (als je het sap en de zaadjes eruit haalt is het net paprika) en heeft de gids een enorme spin gevangen. Herman heeft deze ook nog even over zijn arm laten lopen (mij niet gezien).
Terug bij het busjes 5 minuten naar de hot springs bij de vulkaan gereden. Hier hebben we nog een uurtje rond gedobberd in het water en een gezond drankje en gebakken banaan gegeten (jammie!).
Was ergens geen luxe want iedereen stond door het zweet en was helemaal vies van het stof en zand op de vulkaan (bij de afdaling was het alleen maar zandwolken).
Super mooi plekje weer. De hot springs lagen aan het meer en de baden keken ook uit over het meer en de vulkaan, heerlijk warm water en relaxen.
Om half 12 weer terug het busje in naar het hotel. Iedereen was kapot en kon nu wel slapen in het hortende en stotende busje (als je maar moe bent).
Terug in het hotel lekker geluncht bij het zwembad en de heel middag op een bedje aan het zwembad gelegen. Even bijkomen van de trip en lekker doemelen in de zon.
We gaan zo nog even eten en dan maar slapen. Alle twee aardig kapot en enorm onder de indruk van deze intensieve maar prachtige vulkaantocht !
-
14 Augustus 2015 - 08:04
Carla:
Ha mars en Herman,
Ik heb weer genoten van jullie verhalen. Als ik het lees heb ik het gevoel dat ik weer even op Bali ben. Geniet van dit mooie eiland. Kus mam -
14 Augustus 2015 - 08:23
Jessica:
Hoi mars en Herman!
Wat een gave verhalen! Ben benieuwd naar alle foto's!
(Zullen er vast honderden zijn) -
14 Augustus 2015 - 11:43
Herman En Marsha De Groot:
Hi mammie, dat is leuk om te horen. Ben je een beetje mee met ons. Gaan we zeker nog even van genieten! Kus mars -
14 Augustus 2015 - 11:44
Herman En Marsha De Groot:
Hi Jes, thnx :) het is hier ook super! Haha ja krijg helaas bij de reisverslagen bijna geen foto's ge-upload dus die volgens later. Zijn er inderdaad weer best veel :) haha. -
15 Augustus 2015 - 12:49
Ingrid:
Weer aan avontuur rijker..!! Geniet van alles xxx -
17 Augustus 2015 - 16:47
Herman En Marsha De Groot:
Absoluut Ing, fantastisch avontuur :) doen we! Xx -
17 Augustus 2015 - 16:47
Herman En Marsha De Groot:
Absoluut Ing, fantastisch avontuur :) doen we! Xx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
